Der Nuggiboum
Werum der Nuggiboum hie steit?
Wo dass der Nuggi häregeit?
Das isch e ziemlech längi Gschicht.
Si wird verzellt i däm Gedicht:
Der Maa im Mond luegt zu de Ching.
Er luegt zu allne, guet u gschwing.
We’s nötig isch, isch är parat:
git Nuggis vo sym Notvorrat.
Für chlyni Ching isch das perfekt,
we so nes Ding im Müüli steckt.
Der Maa im Mond isch aber froh,
der Nuggi ume z übercho.
‘s git nöji Bébé u für die
längt süsch der Nuggivorrat nie.
Bisch du scho gross? Chönnts ohni ga?
De hänk ne uuf, u lah ne da.
Der Maa im Mond holt d Nuggis hie
wes Vollmond isch (me gseht ne nie!).
Die Nuggis macht er wider nöi,
für d Bébé, wo nid schlafe chöi.
Die grosse Ching, die wüsse ja,
me cha der Nuggi o la gah,
me bruucht dä Stöpsel nid im Muul,
‘s isch ohni Nuggi o ganz cool.
Der Gurte isch zum Glück rächt hööch.
Drum isch der Mond hie bsunders nööch.
Dä Ort passt also super guet
für Nuggis abzgä. Hesch der Muet?
Der Maa im Mond, dä fröit sech druuf:
Säg tschüss zum Nuggi, hänk ne uuf!
Von Lorenz Pauli